Obiad w 20 minut czyli makaron ze szpinakiem...

Przez 20 lat nie miałam w swoich ustach szpinaku... dlaczego? Moja mama uznała, że skoro moje szanowne rodzeństwo w wieku liczonym jeszcze cyferkami nie chciało jeść szpinaku, to ja również jeść go nie będę. Oczywiście była w błędzie, ja polubiłam szpinak, tak samo polubiły go moje siostry! Co najlepsze, mama sama się do niego przekonała. Jak dla mnie sekretem dobrego szpinaku jest bardzo dużo czosnku!! Sam w sobie jest mdły i wodnisty, mówiąc krótko bez smaku. 

Wszystkim szpinakożercom i tym mniej przekonanym do owego produktu polecam banalny i szybki przepis na obiad. 

Składników sosu podam tyle, żeby starczyło na dwie porcje:

1 cebula

5 kulek mrożonego szpinaku lub paczka świeżego

4-5 ząbków czosnku*

100 ml kwaśnej, gęstej śmietany 12%

sól i pieprz,

a do tego oczywiście bezglutenowy makaron, spaghetti, penne, świderki, kolanka,  gwiazdki, na co macie ochotę. Makaron gotujemy według instrukcji na opakowaniu. 

W międzyczasie kroimy cebulę w grubą kostkę i blanszujemy na patelni, kiedy zmięknie dorzucamy do niej czosnek przeciśnięty przez praskę i chwilę smażymy, dolewamy 3 łyżki słonej wody z makaronu.**

Następnie dorzucamy kulki szpinaku, mieszamy i czekamy, aż całe się rozmrożą i chwilę podduszą. Doprawiamy dużą ilością soli i odrobiną pieprzu.

Kiedy makaron mamy już ugotowany do szpinaku dolewamy śmietanę, mieszamy, podgrzewamy i podajemy!

Na potrzeby bloga i tego, żeby zdjęcie ładnie się prezentowało sos położyłam na makaron, ale zdecydowanie wolę makaron wrzucić na patelnię i wymieszać z sosem :)

* ilość czosnku oczywiście zależna jest od jego intensywności, ale także od waszego podniebienia

**z programu Nigelli dowiedziałam się, że Włosi zawsze używają takiej wody, żeby zagęścić sos bez używania mąki, ja w tym przepisie dodałam jej po to, żeby potrawa nabrała ciekawszego, mącznego smaku.

Smacznego:)